Trendy w teatrze

Paszporty Polityki z dziedziny teatru są dla mainstreamu interesującego się życiem kulturalny tym, czym pokazy mody dla fashionistek – wyznaczają trendy obowiązujące w nadchodzącym sezonie. W tym przypadku podrzucają słowa kluczowe, które warto mieć w swoim słowniku, choć można dobierać je dowolnie. 

W zeszłym roku uhonorowano Strzępkę i Demirskiego, przy tej okazji odmieniano przez przypadki „neoliberalizm”, „kapitalizm” i „konsumpcjonizm”, obecnie, dzięki nagrodzeniu Krzysztofa Garbaczewskiego, zostały one wymienione na „posthumanizm”, „nowe media” i „instalację teatralną”. O ile ostatnio nagrodzono ostrość wypowiedzi, tym razem doceniono subtelność podejścia i ryzyko teatralne, „poza publicystyką i poza klasyką” – jak to określił w nominacji Łukasz Drewniak. Trendy na rok 2012: nowość, eksperyment, interdyscyplinarność.

Grzegorz Jarzyna, wręczający paszporty z dziedziny teatru, mówił o nominowanych, że poszli „własną ścieżką” wśród, zalewającej polskie sceny, tematyki smoleńskiej i kryzysowej. Z pewnością nie mógłby zastosować tej formuły do laureata nagrody specjalnej „Polityki” o niefortunnej nazwie Kreator Kultury. Jarocki ostatnim spektaklem w Teatrze Narodowym – Sprawą według Samuela Zborowskiego – wpisał się w dyskusje posmoleńskie na temat obecności dziedzictwa romantyzmu w bieżącej polityce i życiu społecznym (spektakl można czytać jako polemikę z esejem-pamfletem politycznym Rymkiewicza o Zborowskim stanowiącym zwieńczenie trylogii złożonej z Wieszania i Kinderszenen). „Dyscyplina formalna i intelektualna” – wśród wielu górnolotnych słów, które padły w uzasadnieniu chyba najlepiej oddają zasługi Jarockiego (i nie tracą na aktualności).

Komentarze/ Paszporty Polityki 2011

Kategoria sztuki wizualne: Nicolas Grospierre

Kategoria literatura: Mikołaj Łoziński

Marcin  Bogucki

Absolwent kulturoznawstwa i historii sztuki, doktorant w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej UW