Polska Sida Meiera

Czym zasłużyliśmy sobie na kolejną wyliczankę? Państwo po piątkowym wystąpieniu premiera zaczyna przypominać skomplikowany zestaw narzędzi inwestycyjnych, grę „Cywilizacja Sida Meiera”.

Wybrać i zoptymalizować projekty budowlane, przesunąć na chwilę suwak macierzyńskiego populizmu, użyć podstępu z ZUS-em. Bismark i caryca Katarzyna jak zawsze wypadają nieco lepiej w rankingach, więc ludność trzeba przestrzec przed możliwym powrotem do autosave’u.

Polska jako projekt nie zdaje egzaminu. Nie dlatego, że kraj sobie nie radzi. Owszem, jako organizacja biznesowa radzi sobie coraz lepiej w rankingach. Czy to jednak nie straszne – urodzić się i żyć do końca w firmie?

Projektowy, fragmentaryczny charakter państwa nie pozwala ani na instytucjonalizację marzeń, ani też na uwolnienie energii Polaków. Instytucje potrzebują namiętności i wizji. Wolności nie sprzyja opiekuńcza retoryka władzy. Donald Tusk dobrze odegrał parlamentarny spektakl, ale zarazem udowodnił, jak mało spodziewa się po śledzących jego poczynania widzach. Adresując przemówienie do młodych wyborców, uznał, że będzie mówił o projekcie, o grze w Polskę, bo nie ma co ukrywać, że do tego sprowadza się pragmatyzm nowego pokolenia.

Może Polacy zasługują na takiego premiera. Chcą przecież od rządu najwyżej ciepłej wody w kranie. Tego pragnienia nie można zignorować. Daleko nam jednak do polityki, która pozwala cieszyć się ma myśl o przyszłości. Zamiast instytucjonalizacji marzeń mamy dziś zarządzanie kryzysem. Zamiast patrzeć z nadzieją w przyszłość, czekamy z obawą na powtórki z historii.  A co, jeśli to nie gra, a nawet jeśli gra, to taka bez możliwości zapisania jej stanu obecnego i powrotu do niego w razie porażki? Polskiego premiera i Polaków było stać na więcej niż to, co usłyszeliśmy w piątek.

Wojciech  Przybylski

Wojciech Przybylski prowadzi największy w Europie Środkowej program foresightu strategicznego na temat polityk europejskich. Jest redaktorem Visegrad Insight w Fundacji Res Publica w Warszawie. W przeszłości redaktor naczelny Res Publiki Nowej, a następnie EUROZINE - paneuropejskiej sieci magazynów kultury. Wykłada gościnnie dla Foreign Service Institute for U.S. Government, Central European University Democracy Institute, Katolickim Uniwersytet Pázmánya w Budapeszcie. Absolwent MISH UW, Europe’s Future Fellow w IWM - Instytucie o Człowieku w Wiedniu. Członek rady doradczej LSE IDEAS Ratiu Forum, Europejskiego Forum Nowych Idei i Międzynarodowego Forum Strategii Schmidt Futures i Stowarzyszenia Inkubator Umowy Społecznej. Publikował m.in. w Foreign Policy, Politico Europe, Journal of Democracy, Project Syndicate, EUObserver, VoxEurop, Hospodarske noviny, Internazionale, Zeit, Dzienniku Gazecie Prawnej, Gazecie Wyborczej. Pojawia się także w BBC, Al Jazeera Europe, Euronews, TRT World, TVN24, TOK FM, Szwedzkim Radiu i innych. Publikacje książkowe pod jego redakcją: Understanding Central Europe, Routledge (2017) oraz On the Edge. Poland, Culturescapes (2019).