Jednak siła narracji otaczająca niedawną strzelaninę i wycofanie się Bidena z wyścigu mogą wpłynąć na wyniki w kluczowych stanach.
Obaj republikańscy kandydaci uważają Europę bardziej za ciężar niż tradycyjnego sojusznika i nie są przychylni wysiłkom Ukrainy na rzecz ochrony jej terytorium przed rosyjską agresją.Możliwość zmiany polityki w Białym Domu w ciągu ostatnich kilku miesięcy skłoniła obecną administrację do katalizowania wysiłków członków NATO na rzecz wzmocnienia europejskiej obrony i zapewnienia stałego wsparcia dla Ukrainy.W następstwie sześciomiesięcznego opóźnienia w udzieleniu przez Stany Zjednoczone wsparcia Ukrainie zablokowanego w amerykańskim Kongresie na początku tego roku oraz katastrofalnego wpływu, jaki wywarło to na przebieg walk, sojusznicy podjęli działania mające na celu zapewnienie jak największego wsparcia przed ewentualnym powrotem Donalda Trumpa.Doprowadziło to do intensyfikacji europejskich wysiłków na rzecz ożywienia przemysłu obronnego, przyzwyczajenia społeczeństw do rosyjskiego zagrożenia, a nawet rozpoczęcia nieśmiałej rozmowy na temat zdolności odstraszania nuklearnego na kontynencie. Europejska obronność ewoluowała od braku rozmów cztery lata temu do poważnego zainteresowania tematem, choć nadal kwestie z nim związane są rozwiązywane w niepokojąco wolnym tempie.Utworzenie portfolio obronnego w Komisji Europejskiej ma również przyspieszyć dostosowanie europejskiego przemysłu obronnego do nowych potrzeb i wymagań. Chociaż nadal istnieją poważne przeszkody, głównie w odniesieniu do kwestii finansowych, portfolio to jest nie tylko symbolem zmiany w europejskim postrzeganiu bezpieczeństwa, ale także ważnym narzędziem w kierunku przyspieszonego i spójnego procesu zwiększania bezpieczeństwa Europy.
Ulepszona polityka wobec Ukrainy
To właśnie groźba zmiany polityki Stanów Zjednoczonych wobec Europy skłoniła sojuszników do zintensyfikowania wsparcia dla Ukrainy w ostatnich miesiącach, zarówno militarnego, jak i finansowego.W ramach poważnej zmiany polityki, zarówno Stany Zjednoczone, jak i Niemcy zezwoliły Ukrainie na atakowanie celów wewnątrz Rosji przy użyciu broni wyprodukowanej w Stanach Zjednoczonych i Niemczech, o co Ukraina od dawna prosiła. Stany Zjednoczone, Niemcy, Holandia, Rumunia i Włochy zdecydowały się dostarczyć Ukrainie pięć systemów obrony powietrznej — jest to dostawa niewystarczająca w stosunku do potrzeb, ale mimo to stanowi istotny wkład.Co najważniejsze, wiosną tego roku UE wprowadziła również do swojego budżetu długoterminowe finansowanie dla Ukrainy, podczas gdy pożyczka w wysokości 50 miliardów dolarów pochodząca z wpływów z zamrożonych rosyjskich aktywów jest na końcowym etapie zatwierdzania.
Waszyngtoński szczyt NATO wzmacnia wsparcie dla Europy Środkowo-Wschodniej
Na ostatnim szczycie NATO sojusznicy postanowili przenieść koordynację wsparcia dla Ukrainy ze Stanów Zjednoczonych do NATO i zobowiązali się do kontynuowania tego wsparcia w minimalnej kwocie 40 mld USD rocznie przez następny rok.Takie wysiłki mające na celu odizolowanie wsparcia dla Ukrainy od wyboru Donalda Trumpa i opornych członków UE dają Kijowowi czas i materiał na wzmocnienie swojej obecnej pozycji w obliczu nowej rosyjskiej ofensywy.Niedawny szczyt NATO pokazał również, że Sojusz doskonale rozumie wieloaspektowy charakter zagrożeń stojących przed Europą. 360-stopniowe podejście do bezpieczeństwa, które obecnie przekłada się na liczne inicjatywy i działania, jest rozsądną odpowiedzią na hybrydowe działania Rosji, podczas gdy wskazanie Chin jako „decydującego czynnika sprzyjającego rosyjskiej agresji” świadczy o zdecydowanej postawie Sojuszu wobec jego przeciwników.Ciągłe wzmocnienie wojskowe na wschodniej flance, w tym rozmieszczenie wojsk, rozwój bazy MK w Rumunii jako największej w Europie oraz działanie systemu obrony przeciwrakietowej Aegis Ashore znacznie zwiększyły obronność Europy Środkowo-Wschodniej.
Czy Europa jest wystarczająco przygotowana na Trumpa?
Mimo tych zdecydowanych działań mających na celu zabezpieczenie Europy i wsparcie Ukrainy, podatność na zagrożenia i poziom niepewności pozostają wysokie. Ostatnie wysiłki Europy na rzecz rozwiązania jej problemów obronnych przypomniały nam, że proces, który musimy rozpocząć, jest długoterminowy, kosztowny i politycznie delikatny.Ogólne wysiłki na rzecz zapewnienia wsparcia po listopadzie 2024 roku nie zabezpieczą Ukrainy całkowicie przed zmianą polityki przez Donalda Trumpa, co zmieniłoby zdolność Ukrainy do obrony lub utrzymania stabilności politycznej.W związku z tym ostatni szczyt NATO musi być przesłaniem dla Europy, aby trzymała rękę na pulsie i kontynuowała wysiłki na rzecz wzmocnienia wiarygodnego potencjału odstraszania na kontynencie i znalezienia sposobów na powstrzymanie Rosji.
—
Alina Inayeh jest stypendystką Marcin Król Fellowship 2024 w Visegrad Insight. Obecnie posiada status non-resident fellow w German Marshall Fund i jest główną doradczynią Aspen Institute Romania. Dołączyła do GMF w 2007 roku jako dyrektorka Black Sea Trust for Regional Cooperation, projektu poświęconego wzmacnianiu współpracy i wspieraniu rozwoju w regionie Morza Czarnego. Przez ostatnie 13 lat była jedną z inicjatorek i głównych organizatorek corocznego Forum Bukareszteńskiego. Jest aktywną praktyczką w dziedzinie rozwoju międzynarodowego i demokratyzacji, prowadziła biuro Freedom House w Ukrainie w 2004 roku oraz biuro NDI w Rosji w latach 2000-2003, koncentrując się na edukacji obywatelskiej i procesach politycznych.
