| STRONA GŁÓWNA | AKTUALNE PROJEKTY | ZESPÓŁ | DOŚWIADCZENIE | WSPÓŁPRACA | KONTAKT |
| STRONA GŁÓWNA | AKTUALNE PROJEKTY | ZESPÓŁ | DOŚWIADCZENIE | WSPÓŁPRACA | KONTAKT |
Kultura jest ważna. Z tym zgadzamy się wszyscy. Wyzwaniem jest definiowanie samego pojęcia kultury i jej roli w życiu naszych społeczności. Nasze rozumienie kultury jest zgodne z tym, które zaproponował Dragan Klaić:
Chciałbym, żebyśmy patrzyli na kulturę jako na siłę zdolną do podnoszenia nie tylko wartości miejskiej gospodarki, lecz także jakości życia, i wykorzystywali ją do radzenia sobie z problemami środowiska naturalnego. Kultura staje się pryzmatem, przez który spoglądamy na strategie i reguły polityki miejskiego rozwoju. Ale to podejście może zacząć działać tylko, jeśli zrezygnujemy z marzeń narzucanych z góry mieszkańcom miast, a zamiast nich stworzymy mechanizm zachęcający ludzi do podejmowania samodzielnych decyzji, co oznacza budowanie na bazie lokalnego społeczeństwa obywatelskiego. W wielu miastach społeczeństwo obywatelskie jest słabe i trzeba je dopiero stworzyć.
(Res Publica Nowa nr 201-202/2010)
Aby kultura mogła stać się “pryzmatem, przez który spoglądamy na strategie i reguły polityki miejskiej rozwoju” potrzebujemy konkretnych działań, które pomogą w ustaleniu relacji pomiędzy twórcami, odbiorcami i decydentami. Dlatego skupiliśmy się na polityce kulturalnej, którą rozumiemy jako agendę działań, które pozwalają mądrze wykorzystywać środki publiczne i tworzyć warunki do rozwoju kultury. Jesteśmy przekonani, że władze mają prawo kształtować swoją politykę kulturalną i mądrze dysponować przeznaczonymi na nią środkami. Ale jeśli ma to mieć sens, to muszą też wiedzieć, w którym miejscu zatrzymać swoje działania mające na celu tworzenie warunków do rozwoju kultury i stworzyć tym samym przestrzeń dla aktywności tych, którzy kulturę mają rzeczywiście rozwijać.
Polityka kulturalna definiuje zakres naszej wspólnej odpowiedzialności za rozwój kultury i jej rolę w życiu naszych społeczności. Jest więc obszarem negocjacji, w których na równych prawach muszą ze sobą współpracować zarówno twórcy, jak i odbiorcy kultury. Tworzenie i realizacja polityki kulturalnej jest procesem, w którym nie może zabraknąć miejsca dla mieszkańców, instytucji kultury, organizacji pozarządowych, niezależnych twórców i animatorów kultury, grup nieformalnych, władz i administracji. Nie ograniczamy się tylko do samego sektora kultury – jeżeli chcemy, aby kultura stała się istotnym elementem życia naszych społeczności musimy również zadbać o to, aby jej potencjał został zrozumiany i mądrze wykorzystany przez przedstawicieli innych sektorów polityki publicznej.
DNA Miasta jest narzędziem, które ma umożliwić mądre kształtowanie tego procesu i pomóc wszystkim jego uczestnikom w osiągnięciu zaplanowanych celów. Jesteśmy idealistami – ale naszą wiarę w możliwość pozytywnej zmiany opieramy na bardzo pragmatycznym spojrzeniu na miejskie polityki kulturalne. Wypracowaliśmy własną metodę partnerskiego dialogu, która poprzez połączenie serii badań i warsztatów daje szansę na realizację dobrej polityki kulturalnej, czyli takiej, która uwzględnia zainteresowania mieszkańców i możliwości miasta.
DNA Miasta to konkretny zestaw narzędzi, dzięki którym jesteśmy w stanie zarówno zbadać dotychczasowy stan polityki kulturalnej w konkretnym mieście, jak i zaplanować jej modernizację. Łączymy perspektywy różnych partnerów, porządkujemy istniejące opinie i wiedzę oraz budujemy dobrą atmosferę dla przeprowadzenia niezbędnych zmian.
Podczas prowadzonych przez nas od 2009 roku projektów badawczych zdobyliśmy unikalną wiedzę na temat funkcjonowania miejskich polityk kulturalnych i relacji zachodzących pomiędzy osobami oraz instytucjami najważniejszymi w tej dziedzinie w Polsce. Pracowaliśmy m.in w Lublinie, Poznaniu, Gdańsku, Toruniu, Szczecinie, Warszawie, Bydgoszczy, Łodzi, Elblągu, Słupsku, Gdyni, Olsztynie, Gorzowie Wielkopolskim, Radomsku, Wrocławiu i Katowicach. W samej pierwszej połowie 2015 r. przejechaliśmy po Polsce prawie 21 000 km wspierając miasta i społeczności lokalne w lepszej realizacji polityki kulturalnej.